سفرنامه سریلانکا
برای تجربه یک سفر خوب به آژانس پلیکان پرواز آسیا سر زدیم. پس از مشاوره با کارمند فروش آژانس ، تور سریلانکا را انتخاب کردیم. از آنجایی که به جنگل و طبیعت علاقه مند هستیم. آژانس پلیکان پرواز به ما سریلانکا را به عنوان مقصد معرفی کرد.
زمانی را که برای سفر به ما پیشنهاد دادند ، بهمن ماه بود. سفری برای مدت ۷ شب و ۸ روز. مبلغ تور برای من و همسرم و فرزند شش ماه ام ، بسیار مناسب درآمد. آژانس پلیکان پرواز را از طریق یکی از آشنایان که با این آژانس تور فیلیپین رفته بود می شناختیم .
سفرنامه سریلانکا – انتخاب پرواز
از میان ایرلاین هایی که به سمت سریلانکا پرواز دارند ، فلای دبی را انتخاب کردیم. هم ساعت پروازش مناسب بود. هم قیمت به صرفه ای داشت. برای غذا و نوشیدنی در داخل هواپیما ، هزینه جداگانه دریافت می کردند. قیمت ساندویچ ها در منو ، مناسب تر بود. از قبل برای فرزندم ، ساندویچ خریداری کرده بودم . انصافا بسیار خوب شد که خریده بودم . سفرنامه سریلانکا – شروع سفرمان
ساعت نه صبح در فرودگاه بین المللی شیراز بودیم. کارهای خروج از کشور را انجام دادیم. راس ساعت پرواز انجام شد. به فرودگاه دبی رسیدیم . گیت ۷ ، پرواز فلای دبی به سمت کلومبو بود. صندلی های هواپیما بسیار خوب و بزرگ بود. ساعت ۲ بامداد به فرودگاه کلومبو رسیدیم. فرودگاه کلومبو ، نسبتا کوچ بود . اما پروازهای بسیار نشسته بودند. برای دریافت ویزا ، به بخش صدور ویزا مراجعت کردیم. از صرافی هم روپیه سریلانکا را چنج کردیم .
سفرنامه سریلانکا – به هتل می رویم
بعد از اینکه از فرودگاه سیم کارت گرفتیم و آن را شارژ کردیم. برای ترانسفر به دنبالما آمدند. ویلای ما در نگمبو قرار داشت. نام ویلایمان Lovely Villa بود. ویلایی که دو طبقه داشت . اتاق های ویلا وسواس گونه تمیز بود. حیاط زیبایی هم داشتیم. استراحت کردیم.
سفرنامه سریلانکا – روز اول :
نگمبو – کورونگالا – دامبولا – سیگیریا
ساعت ۸ صبح از خواب بیدار شدیم و برای صرف صبحانه رفتیم به حیاط. حیاط ما رو به باغ های نارگیل و انبه بود. روی درختان و بوته ها ، انواع پرنده و سنجاب را می توانستیم ببینیم. صبحانه مان ، آبمیوه ، املت ، میوه های استوایی، کره و مربا ، چای محلی، سوسیس و نان و عسل بود. شیر و قهوه هم سرو شد. عجب طعمی داشت این صبحانه. در آن فضای سبز و زیبا ، این طعم هیچ وقت فراموشمان نمی شود.
عزیمت به سمت سیگیریا
لیدر پیشنهاد داد که تور سافاری را انتخاب کنیم. ما در مسیر سیسگیریا بودیم. پیشنهادش را نپذیرفتیم. رانندگی در جاده های سریلانکا ، مهارت خاصی می طلبد. جاده ها باریک هستند و دو طرفه. رانندگی ها تعریفی نداشت اما تصادفی هم وجود نداشت. جاده ها بسیار سرسبز و بی نظیر بودند. در کنار جاده فروشگاه های بسیار وجود داشت. در مسیر هوا ابری شد و باران هم آمد. نهایتا یک مسیر ۱۲۰ کیلومتری بطرز شگفت انگیزی ، چهار تا پنج ساعت طول می کشد. زیبایی جاده ابدا شما را خسته نمی کند. واقعا اینهمه زیبایی را باید خودتان ببینید.
سفرنامه سریلانکا – مردمان سریلانکا
علاوه بر زیبا بودن طبیعت کشور سریلانکا ، مردمان بسیار خوبی هم دارد. مردمان سریلانکا خونگرم و مهمان نواز و مودب هستند. در این مدت، صدای بلندی از کسی نشنیدیم. دعوایی وجود نداشت. مردمان آرام و آرامش طلبی هستند. به هیچ عنوان مزاحم کسی نمی شوند. خوش رو و خوش خنده هستند هر چند فقیر هستند. آنها با توریست ها با مهربانی و خوشرویی برخورد می کنند.
به شهر گوارنگولا رسیدیم
حوالی ظهر به گورانگولا رسیدیم. به تماشای معبدهای هندوها رفتیم. این معبدها کنار دریاچه واقع شده اند. در مسیر معبد از جنگل های زیبا و سرسبز و دریاچه و رودخانه ها گذر کردیم. چه مناظر بدیعی . انگار نقاشی بودند. هندوها اعتقادات جالبی دارند. به معابد رسیدیم . کلی عکس یادگاری گرفتیم. با میوه های خوشمزه استوایی پذیرایی شدیم. چقد خوب بود طعم این میوه ها.
به دامبولا می رویم
برای دیدن معبد طلایی باید به دامبولا می رفتیم . این معبد بسیار برای سریلانکاییها مقدس و عزیز است. معبد دارای غارهای متعدد است. و تعداد ۱۵۷ مجسمه بودا در آن قرار داده شده است. بهحدی این معبد اهمیت دارد که در ۱۹۹۱ سازمان یونسکو، این معبد را به عنوان میراث ماندگار ثبت کرد. برای ورود به داخل معبد باید بلیط می خریدیم. مجسمه ها بالای کوه هستند و باید از کوه بالا بروید. برای رسیدن به مجسمه ها، می بایست از راه پلکانی بالا می رفتیم. هوا بارانی بود و به لطافت مسیر اضافه می کرد. پسرم هم پا به پای ما می آمد و ابراز خستگی نمی کرد.
درون معبد طلایی
به حرمت ورود به معبد می بایست کفش ها درمی آوردیم. بقیه مسیر باید با پای برهنه طی می شد. ۶ غار یا بیشتر را دیدیم. در هر کدامشان ، مجسمه های بودا قرار داشت. هر کدام حالتی خاص از عبادت را داشتند. در مسیرمان ، میمون های کوچک و بازیگوش سر به سر زائران می گذاشتند. پسرم از دیدن آنها بسیار ابراز خوشحالی می کرد. نکته ای که باید یادتان باشد ، هنگام عکس گرفتن، نباید پشت شما به هیچ مجسمه ای باشد . بودایی ها اگر ببینند ، بسیار ناراحت می شوند و تذکر می دهند.
به پایین آمدیم و برگشتیم .
سفرنامه سریلانکا – روز دوم :
صخره سیگیریا
ساعت ۸ صبح به دنبالمان آمدند تا به صخره سیگیریا برویم. سریع رسیدیم. این صخره از مکان های تاریخی سریلانکاست و به عنوان میراث جهانی ثبت گردید. اهمیت این صخره به حدی است که سمبل توریسم کشور سریلانکاست. این صخره در قرن ششم میلادی بنا به دستور شاه کاسیاپا ساخته شد. او برای ممانعت از یورش برادرش این صخره را ساخت. قلعه در میان باغ های متعدد قرار گرفته است. کاخی درون آن در زمینی به وسعت یک هکتار بنا شده است. منظره این صخره بی اندازه زیباست. بخش ورودی قلعه بهصورت شیر است. بر روی سنگی در ابتدای مسیر، چنگال شیر تراشیده شده است. ورودی را پرداختیم . ورودی برای مردمان هند و پاکستان و بومی ، نیم بها محاسبه می شد. از ورودی ، پله های کوچک تا بالا وجود دارد. برای ورود به صخره سیگیریا ۱۲۰۰ پله ناقابل وجود دارد.
عزیمت به سمت کندی
در سیگیریا گرممان شد. بستنی خریدیم و بازگشتیم. ساعت ۱۱ بود که به سمت کندی به راه افتادیم. از لیدر خواستیم ما را به مزرعه ادویه جات ببرد . البته او پیشنهاد داد تا بری جیپ سواری و قایق سواری اقدام کنیم که نپذیرفتیم. با مراحل کشت و عمل آوری قهوه و دارچین و روغن نارگیل و فلفل آشنایی پیدا کردیم . برای پذیرایی از مسافران و گردشگران چای و شکلات آوردند. طعم چای ، طعم عجیب تندی بود. به فروشگاه رفتیم . قیمت اجناس و محصولات واقعا بالا بود. نشد که چیزی بخریم.
ناهار را در مسیر خوردیم. رستوران سلف سرویس بود. برنج و خورش محلی و سبزیجات پخته ارایه می شد. انتخابمان ، خورش محلی و مرغ بود.
بعد از ناهار به کارگاه رنگرزی رفتیم. فروشگاهی در کنار کارگاه بود که تمایلی به خرید نداشتیم.
دیدار از کندی
به کندی رسیده بودیم . ۲ ساعت به ما زمان دادند تا رقص محلی مردمان را ببینیم. آنها لباس هایی شاد و سنتی می پوشند. طبل می نوازند و سپس می رقصند. بعد از آن هم آتش بازی و پیاده راه رفتن بر روی آتش را دیدیم.
به سمت بازار کندی به راه افتادیم. گشتی زدیم و شام خوردیم . دو شب در کندی اقامت داشتیم . با آنکه از بازار چیزی نخریدیم اما از فروشگاه ها بالاخره خرید کردیم.
اقامت ما در کندی ، هتل chaminrich بود. ویلا بسیار تمیز و زیبا بود. کارکنان بسیار خوشرو و مودب بودند. هر کدام از اتاق های ویلا رنگ خاص خود را داشت. در گوشه و کنار ویلا ، عتیقه های جالبی گذاشته شده بود. تراس ما رو به رودخانه قرار داشت. در هوای خاص آن عصر ، چای می نوشیدیم و از زیبایی طبیعت لذت می بردیم.
سفرنامه سریلانکا – روز سوم
صبح را با صدای طبیعت از خواب بیدار شدیم. صبحانه مان را در اتاق به سمت رودخانه چیده بودند. صبحانه مان از برنج و سوپ و سبزیجات پخته ، کره و مربا و تخم مرغ و نان ، لوبیا و آبمیوه بود.
برای تماشای باغ گیاهشناسی پرادنیا راه افتادیم. در این باغ گونه های بسیاری از گیاهان سرزمین سریلانکا کشت می شود. زیبایی باغ در کنار رود ماهاولی دوچندان شده بود. درختان زیبا و متنوعی را در این باغ می توانید ببینید. بعضی از درختان را آدمهای مشهور و سیاسی کاشته اند. برای ورود به باغ ورودیه پرداختیم . دو ساعت و نیم در باغ چرخی زدیم و برای ناهار به جایی به اسم S&P رفتیم. ناهار شامل مرغ کامل ، ساندویچ ، لامپاریس ( برنج و سبزیجات و تخم مرغ و مرغ و ادویه فراوان ) و نوشیدنی بود.
معبد دندان مقدس
معبد دندان مقدس ، یکی از مشهورترین معابد بودایی هاست. نام آن در زبان محلی دالادا ماگی گاوا است. بنا به اظهاراتشان ، دندان مقدس بودا در آنجا نگهداری می شود. برای ورود باید کفشهایمان را در می آوردیم. موزه ای در معبد بود که بدن فیلی بزرگ و مومیایی شده در آن وجود داشت. ورودیه را پرداختیم و حدود یک ساعت در معبد چرخ زدیم.
ساعت حدود ۵ به سمت ویلا به راه افتادیم . کمی استراحت کردیم و به سمت بازار کندی رفتیم. آنجا کمی زیورآلات و ساری خریدیم.
به ویلا برگشتیم و استراحت کردیم .
سفرنامه سریلانکا – روز چهارم :
عزیمت به سمت نواراالیا
فاصله بین کندی و نوراالیا ۸۰ کیلومتر است. در مسیرمان ، آبشارهای بسیار زیبایی دیدیم. در کنار آبشارها توقف کردیم وعکس یادگاری گرفتیم. در راه عسل شیره درخت و آب کینگ نارگیل خریدیم. سپس به سمت کارخانه تولید چای رفتیم. مراحل تهیه چای را دیدیم. از ما پذیرایی کردند. در کنار کارخانه ، فروشگاه چای هم بود که البته قیمتشان بالا بود.
ویلای ما در نواراالیا Lourdes inn نام داشت. آب و هوای نوراالیا متفاوت بود. کمی خنک تر بود . به این شهر ، لقب بریتانیای کوچک را داده بودند. برای دیدن باغ ویکتوریا رفتیم. دفتر پست قدیمی و دریاچه نواراالیا از دیدنی های نواراالیا هستند. معبدی هم دارد که نتوانستیم آن را ببینیم. تفریح های آبی دریاچه ، قایق سواری است که بسیار لذت بردیم.
به بازار رفتیم و کمی ادویه خریدیم. به هتل بازگشتیم
سفرنامه سریلانکا – روز پنجم :
لیپتون سیت و شهر ایلا :
ساعت ۹ صبح بود که از نواراالیا به راه افتادیم . در مسیر سیپتون سیت ، بهشت واقعی را تجربه کردیم . مسیر بسیار پرپیچ و خم بود. مناظرش بدیع و سرسبز بود. جاده عرض کمی داشت و ما توک توک کرایه کرده بودیم. مزارع چای در تمامی مسیر قابل رویت بود.
به لیپتون سیت رسیدیم و ورودیه را پرداختیم . کمی استراحت کردیم و زیباترین عکس ها را گرفتیم.
ظهر به ایلا رسیدیم. شهرت ایلا به خاطر آبشارهای فوق العاده اش است. ویلای ما در منطقه پارک جنگلی قرار داشت. اسم ویلای ما ، THE WILD HEAVEN بود. ویلا اتاق های بزرگ و استخر و مناظر زیبا بود.
سفرنامه سریلانکا – روز ششم :
پارک یالا :
پنج و نیم صبح از خواب برخاستیم. سوار جیپ سافاری شدیم . به سمت پارک YALLA راه افتادیم . آفتاب برنیامده بود و هوا بسیار خنک بود هنوز. ساعت شش و نیم صبح وارد پارک شدیم . حیواناتی چون فیل ، گراز ، گاومیش ، انواع پرنده ، کروکودیل را دیدیم. از هتل برای صبحانه، خوراکی آورده بودیم. آنجا صبحانه را خوردیم و ساعت ۱۰ صبح از پارک بازگشتیم.
عزیمت به سمت هیکاداوا :
ظهر به سمت هیکاداوا حرکت کردیم. ساعت ۱۷ بود که به گاله رسیدیم. هوا نسبتا شرجی شده بود. در گاله به دیدن فانوس دریایی و قلعه تاریخی رفتیم. قلعه گالا بسیار بزرگ و باستانی است. دیوارها آن عریض بودند و هنوز هم مستحکم.
اسم هتل ما در هیکاداوا ، کرونا به معنی تاج بود. شهر هیکاداوا ، شهری ساحلی است. هتل ما هم در کنار ساحل بود. کارکنان هتل بسیار خوشرو و مهربان بودند.
شهر هیکاداوا برای موج سواری بسیار عالی است. گردشگران بسیاری برای موج سواری به این شهر میآیند.
سفرنامه سریلانکا – روزهفتم :
عزیمت به سمت پامونگاما
ساعت ۱۱ بود که دنبال ما آمدند تا به سمت پامونگاما برویم . در مسیر که بودیم ، به محل وقوع تسونامی رسیدیم. در آنجا یادبودی برای کشتگان این حادثه تلخ ساخته بودند. متاسفنه هنگام رخ دادن این اتفاق ، قطار با کلی مسافر نیز دچار حادثه شده بودند. از طرف ژاپن ، مجسمه بودای بسیار بزرگی برای جلوگیری از روی دادن چنین حادثه ای ساخته شد.
در میانه راه ، به فروشگاه صنایع دستی چوبی رفتیم . لیدرمان گفته بود که قیمت ها مناسب هستند. ما هم دست خالی برنگشتیم. تعدادی مجسمه فیل و مجسمه صورت تراشیده خریدیم.
سفرنامه سریلانکا – روز هشتم :
رفت به کلمبو برای خداحافظی
صبح ساعت ۸ از خواب برخاستیم . صبحانه را خوردیم و به ساحل رفتیم. گشتی زدیم و به هتل برای عزیمت به سمت کلومبو برگشتیم. ساعت ۱۱ بود که دنبالمان آمدند.
کولومبو شهری شلوغ است . پر ترافیک و پر از معطلی . به تماشای معبد زیبای Gangaramaya vihara رفتیم. معبدی منحصر بفرد بود. جو متفاوتی داشت. معبد در کنار دریاچه بیرا بود. معبد دارای دو تالار بود. یکی از تالارها ساختمان اصلی معبد بود و دیگری تالاری بود که راهبان دور هم جمع می شدند. معبد Gangaramaya vihara حدود ۱۲۰ سال عمر دارد. نقاشی ها و مجسمه های جالبی در آن وجود داشت.
سپس به پارک Viharamahafvi و بازار پتا هم رفتیم. ناهار را خوردیم و به سمت فرودگاه به راه افتادیم .
پرواز به سمت شیراز
ساعت ۹ شب به فرودگاه رسیدیم . با آرامش به همه کارهایمان رسیدیم . روپیه هایی را که داشتیم به دلار چنج کردیم . به سمت شیراز به راه افتادیم و این سفر زیبا تمام شد.
سخن آخر
دوست دارم ، شما هم نکاتی را که من آموختم را بدانید. این نکات حتما به کار شما خواهد آمد.
-
خیلی مراقب پولهای همراهتان باشید. هیچ وقت پولها را با هم و در یک جا قرار ندهید.
-
غذاهای سریلانکایی خوشمزه و پر ادویه اند. اما ارزان قیمت هستند.
-
در مجموع بهداشت سریلانکا مناسب است.
-
لازم است با خودتان کرم ضدآفتاب ، کلاه ، چتر ، کیسه پلاستیکی همراه داشته باشید.
-
قبل از سفر از آژانستان همه اطلاعات را بپرسید . با اطلاعات کافی و برنامه ریزی به سفر بروید.
-
جاذبه های سریلانکا بسیار بسیار زیاد هستند. سعی کنید به بهترین نحو به دیدارشان بروید.
-
در سریلانکا مشکل زبان انگلیسی نخواهید داشت. مردمان سریلانکا بسیار خوشرو و خوب هستند.
-
داروخانه در سریلانکا سر راهتان بسیار است. نگران نباشید.
